Ol49-69 z poc. 77333  do Poznania przed Rostarzewem. Foto: Piotr Chorąży	Powrotny 77332 na przystanku Tłoki.  Wewnątrz wybory MISS Foto: Piotr Chorąży	Tłoki Foto: Piotr Chorąży
Wolsztyn nocą Foto: Piotr Chorąży	Widowisko "Para, światło i dźwięk" Foto: Piotr Chorąży	Poranne mgły Foto: Paweł Radecki

 Pierwszy pociąg , trzaskają migawki i pierwsza scysja z MK tak ujadającymi że zagłuszyli nie tylko ptaków trele ale nawet bieg informacji w sieci neuronów, oczywiście nie spodobała im się nasza reprymenda, cóż takie czasy.

Ty2 tuż za Tuchorzą Foto: Michał Górecki	Pierwszy szynobus tego dnia Foto: Paweł Radecki
Wracająca ze Stefanowa "dwója" mija semafor wjazdowy do Tuchorzy Foto: Paweł Radecki	Ty2-953 w Tuchorzy Foto: Michał Górecki

Udajemy się na poszukiwanie Piotrka, zastając go w lesie walczącego ze zwrotnicą i komarami, rzucamy się z pomocą, która chyba potrzebna była, prowizorycznie naprawiona i związana drutem ważna część samochodu służyć będzie aż do wieczora. Jedziemy na nasze „stare” miejsce, w tym roku zajęte przez dzielnych strażaków, zmieszczą się wszyscy, dojeżdża Zvolack z synem, zaczyna się paradka, taka bo jakoś tak mało parowozów, cztery niemieckie nie dojechały z powodu suszy, piąty majestatyczna BR18 jak zwykle pojechała do Leszna i tyle ją widzieli, dopiero w powrotnej drodze. Trochę tak dziwnie, ale za to węgierski parowozik dzielnie swą urodą rekompensował brak wspomnianych.

Równie zabytkowa IFA Foto: Michał Górecki	Opóźniony Ok1-359 z VIPami Foto: Michał Górecki	Niemce jada się obróćić Foto: Michał Górecki	Sympatyczny węgier Foto: Michał Górecki
Urok detalu Foto: Paweł Radecki	Zielona żaba z Czech Foto: Michał Górecki	Szał focenia Foto: Michał Górecki	JumboJetom też się dostało Foto: Michał Górecki
Foto: Michał Górecki	Foto: Paweł Radecki	Foto: Michał Górecki	Foto: Michał Górecki
Foto: Paweł Radecki	Foto: Paweł Radecki	Foto: Michał Górecki	Foto: Paweł Radecki
Foto: Michał Górecki	Foto: Paweł Radecki	Foto: Paweł Radecki	Foto: Paweł Radecki

Spójrzmy na to szerszym okiem Foto: Michał Górecki	Rodzina to podstawa czyli Zvolack z synem Foto: Paweł Radecki	Biało-czerwona strzała Foto: Michał Górecki

Znużeni bylejakością i słońcem wyjeżdżamy w sina dal, kilka jeszcze fotostopów, obowiązkowy grill z aluminiowych tacek i kostek brukowych, oraz kolejne nieporozumienia z MK i ich rozwydrzonymi rodzinami. Tu mała dygresja, niesamowicie uciążliwe jest towarzystwo wspomnianych MK w pomarańczowych kamizelkach zasmarkanych, chyłkiem przebiegających w polu robienia zdjęć, w pogoni za tym jednym jedynym zdjęciem, którym potem mogą się chwalić na forach, cykaczy tysiąca zdjęć. Głupsi i wredniejsi od nich są Niemcy, z powodu niezrozumiałego dla mnie wydaje im się że wszystko jest dla nich, a dodatkowo obdarzeni towarzystwem swoich paskudnych rozlazłych małżonek, które jak zapasione krowy snują się i uwidoczniają w najmniej oczekiwanym momencie, są nie do zaakceptowania.

W oczekiwaniu na tekatkę Foto: Paweł Radecki	Pstrykamy szynobusy Foto: Michał Górecki	Uszatek wraca ze Stefanowa Foto: Paweł Radecki
Retro w całej okazałości Foto: Michał Górecki		Pojedynek focistów Foto: Paweł Radecki

Stroniąc właśnie od nich udajemy się na poszukiwanie idealnego m miejsca na relaks. Nie znajdziesz takiego choć są „miłośnicy” prawdziwi zachowujący się stosownie do chwili. Dużo do myślenia daje spostrzeżenie Piotrka „chłopaki po raz czwarty robimy zdjęcia tych samych parowozów w tym samym miejscu” coś w tym jest, moim skromnym zdaniem impreza „przysiadła „trochę jak uczucie w dwudziestoletnim małżeństwie. Ostatnie zdjęcia, powracająca majestatycznie chłodna jak pozdrowienie pewnej nacji, BR18 po chwili skład niemieckich wagonów prowadzony „Rumunem” chyba największa atrakcja tego dnia, słońce zachodzi, ściskamy się i w drogę.

Mazutowiec wraca do  Rzeszy Foto: Michał Górecki	Typowy niemiecki parowóz... Foto: Michał Górecki

Już na autostradzie dostaję telefon o kolejnej awarii samochodu Piotrka, cholera jak pech to pech. Minęła sobota, odpocząłem ja i moi kamraci też, choć Kudłaty musiał za kółkiem spędzić kilkanaście godzin, oto recepta na udany odpoczynek, podejście na luzie, świat nie przestanie istnieć jeśli nie zrobimy jakiegoś zdjęcia, dobre towarzystwo, nic nie zastąpi rozmów z chłopakami na takich wyjazdach, począwszy od żartów na poważnych dysputach skończywszy, piękna pogoda, śpiew ptaków, brak tłumów, piwo i światłość w nas. Takiego podejścia życzę wszystkim, zwłaszcza tym którzy mają buzie i szukają pola rzepaku, bez którego nie ma mowy o dobrym zdjęciu parowozu.
Resztę powiedzą Wam obrazy, warte więcej niż jakiekolwiek pisanie.

Wasz Kpt.Nemo