To był krótki wypad, na który zdecydowaliśmy się w ostatniej chwili pod wpływem pięknej pogody, jaka tego dnia nawiedziła nasz piękny, choć chwilami dziwny kraj.
Gnamy niczym wiatr pomarańczowym cudem Piotrka bocznymi drogami chłonąc prawdziwe oblicze naszego kraju.
Miejscowość Marzenin, czekając na pociąg podziwiamy twórczość tutejszych filozofów uwiecznioną na zardzewiałej osłonie wiaduktu, szczególnie jedna sentencja przypadła mi do gustu, pozwolę sobie ją zacytować: "Życie bez marzeń jest nic nie warte, więc trzeba marzyć, najlepiej tutaj, w końcu to Marzenin".
Ruszamy polna drogą wzdłuż torów, nagle Piotrek hamuje i na wstecznym cofa ile fabryka dała w stronę wiaduktu, nawet nie pytam, po co, wyciągam aparat, udaje nam się zrobić zdjęcie ET22-835 ze składem węglarek.
 |
| ET22-835, Marzenin |
Wybieramy się na pieszą wycieczkę wzdłuż torów, co chwilę coś jedzie, ruch jak w mieście.
 |
 |
 |
| ET40-037 |
EN57-720 |
ET42-009 |
Przez las dojeżdżamy do Szadku, urokliwa stacja zapomniana przez graficiarzy, wzbudzamy zainteresowanie pracownika stacji i dzieci, które nas oblegają szczelnie, rozdajemy kalendarzyki, chwilę rozmawiamy i udajemy się w stronę nastawni.
 |
 |
 |
| ET40-055, Szadek |
Nastawnia w Szadku |
ET22-436 ze składem węglarek, Szadek |
Po kilkunastu minutach zrobiwszy kilkanaście zdjęć, pędzimy do Karsznic, które nie są już takie jak dawniej, budka przy wejściu do skansenu opustoszała, wokół żywego ducha.
Kierujemy się w stronę budynków biurowych, mijamy puste budynki, widok przygnębiający szczególnie, iż pamiętam moja wizytę w skansenie w roku 1998, nikt się nie interesuje już na pierwszy rzut oka, obcymi przybyszami.
W biurze ruch, trafiliśmy na jakiś zjazd lub szkolenie, znudzonej pani oznajmiamy swoje przybycie i wyrażamy chęć zwiedzenia pomieszczenia z makietą, na zewnątrz czekamy na przewodnika obserwując Tkt48-39, zimną, z której płatami odpada rdza, jaka szkoda, był to jedyny czynny parowóz w okolicach Łodzi.
Jest nasz przewodnik, wchodzimy do opustoszałego gmachu gdzie mimo prawie dwudziestu stopni na zewnątrz leci nam para z ust, wszystkie pomieszczenia ogołocone, nie ma już nic, makieta stoi w olbrzymiej sali, i być może jest największa w Polsce jak zapewnia nas nasz gospodarz, poplątanie taboru i stylów, chwilami naiwna nawet kiczowata, ale czy przypadkiem o współczesnych makietach, za dwadzieścia lat nie powie ktoś tak samo.
Jak dowiadujemy się nie są do końca znane przyszłe losy makiety a nawet skansenu.
W międzyczasie dołączył do nas jeszcze jeden miłośnik kolei, sympatyczny człowiek z Bydgoszczy, niestety nazwiska nie pomnę, pamiętam, że pisywał artykuły do KMiD.
Zwiedzamy izbę pamięci, mnóstwo zdjęć z minionych lat, księgi, pamiątkowe albumy, zatrzymany czas, uzyskawszy zgodę, idziemy na teren zakładu.
W zasadzie ekspozycja w skansenie niezbyt nas interesuję, za to chłoniemy tabor remontowany, przetaczany, otoczenie, infrastrukturę, próbując sobie wyobrazić jak było tu trzydzieści lat temu.
 |
 |
 |
 |
| SM03-180 jako eksponat |
ET42-016 |
Eksponaty |
ET40-030 |
 |
 |
 |
 |
| SM30-209 |
ST44-165 |
SM30-227 |
"SM30-159 |
 |
 |
 |
 |
| Przed halą napraw |
ET22-615 |
ST44-165, SM30-040, SM42-141 |
SM30 wyciąga ET42 z hali napraw |
 |
 |
 |
 |
| ET42-020, SM30-159 |
ET42-025 |
Karsznice |
SP30 |
 |
 |
 |
| ET40 przed halą napraw |
Gagarin i zestawy kołowe |
A tędy dokąd? |
Pora udać się na stację, pozorny spokój nawet bezruch, i nagle pomyka WM10 mijając w peronach ET22-384 ze składem węglarek, na bocznych torach stoją dwa pługi odśnieżne, 411sXua-591946 z lokomotywowni Piotrków Tryb. oraz OMW3A z lokomotywowni Łódź-Widzew.
 |
 |
 |
| Pług odśnieżny XUa-591946 |
Pług z Widzewa |
ET22-384, obok WM15 |
Wracamy, chcemy w Lutomiersku sfotografować tramwaj linii 43, niestety uciekł nam a następny będzie prawie za godzinę, może w Konstantynowie.
Jest, właśnie stoi na krańcówce, robimy mu zdjęcia wzbudzając powszechne zdziwienie mieszkańców, nie pierwszy i nie ostatni raz.
 |
 |
| Konstantynów, tramwaj typu 803 |
Krańcówka w Konstantynowie, tranwaj 803-5 linii 43bis |
Po godzinie 17 docieramy do Łodzi, a ponieważ to środa idziemy do klubu, podzielić się wrażeniami na gorąco z kolegami.
Paweł Radecki
|
