Dzięki inspiracji Jarosława zacząłem bawić się w kartonowe modele lokomotyw PKP. Do tej pory sklejałem modele lotnicze 1:33 i 1:48 oraz okręty z IIWŚ 1:200.
Na pierwszy ogień poszła SU-42 wydana przez GPM. Mimo, że osobiście nie jestem zbyt zachwycony z wyników, parę osób pytało o nią więc postanowiłem pokazać ją na szerszym forum.
Jako napęd wykorzystałem BR-290 od ROCO. Rozstaw osi w wózkach jest bardzo zbliżony (różnica 1mm jest dla mnie do zaakceptowania, bez konieczności przerabiania całych wózków) a osadzenie ich odpowiada SU/SP-42. Płytę podłogową zrobiłem od podstaw z kawałka laminatu. Tu nastąpiło drobne rozczarowanie modelem bo napotkałem na rozbieżności w wymiarach jak i kształcie samej płyty, w odniesieniu do oryginału. Na szczęście z pomocą przyszła firma EFC-Loko i z wykorzystaniem części fototrawionych poprawiłem niezgodności.

Elementy napędu	Gniazdo dekodera pozostało oryginalne

Elementy pudła lokomotywy są już poprawnie wymiarowane i klei się je doskonale. Dodałem parę drobiazgów od siebie, jak przetłoczenia na kabinie, czy wiatrochrony. Niestety prace nad "polsatem" są chwilowo wstrzymane bo poległem na wykonaniu oświetlenia. Próbowałem zrobić to na diodach SMD ale nie wytrzymały prób jezdnych

	SU-42 na Paprokach

Doczekałem się wreszcie paczki od Kluby ale jestem trochę zawiedziony układem elektronicznym proponowanym przez niego do oświetlenia loka. Grzeje się jak cholera i boję się, że coś jest nie tak. Owszem on sam ostrzega przed ciepłem ale chyba nie aż tak. Poza tym po drugiej próbie spaliła się jedna z diod i układ w sumie jest do wyrzucenia. Muszę wykombinować jakiś sensowniejszy układ stabilizacji napięcia i wtedy dokończę model.

	Kilka ujęć "polsaciku"

Kolejny model za jaki się zabrałem to SU-45 również z GPMu. I tym razem skorzystałem z podpowiedzi Jarka i przerobiłem napęd od SD-40 Mechano. Rozstaw osi środkowych to 23,6 mm a więc niemal ideał (z oryginału wychodziłoby 24,14mm). Oczywiście trzeba przesunąć skrajne osie. Na razie nie mam pomysłu na przerobienie kółek zębatych więc skrajne osie pozostawiłem jako tylko toczne. Tu napotkała mnie też drobna niespodzianka. Model w oryginale napędzany na 6 osi jeździ bardzo poprawnie. Z napędem na 4 już tak słodko nie jest . Ma bardzo poważne tendencje do ślizgania się. Trzeba użyć naprawdę sporej ilości ołowiu do dociążenia lokomotywy by się toczyła sensownie.Do osadzenia wózków i silnika wykorzystałem, podobnie jak Jarek, części płyty podłogowej z Mechano, wklejone w tekturę wzmacnianą superglutem. Po pierwszych próbach jezdnych na makiecie wywaliłem silnik Mechano i wstawiłem trójpolówkę Buehlera. Mechano po prostu zbyt szybko rusza co dla mnie dyskwalifikuje go do użycia w modelu.

Lokomotywa bezwstydnie pokazuje co ma w środku

Następnie zabrałem się za żmudne wycinanie skalpelem elementów wózków oraz osadzanie maskownic kół

Po wydłubaniu wózków przyszedł czas na budę. Tu podobnie jak w SU-42 wycinałem otwory pod żaluzje aby po pomalowaniu podkleić je czarnym kartonem. Uwypukla to bardzo same żaluzje i daje fajny efekt. Niestety zbyt zaufałem wycinance i zrobiłem otwory zanim otrzymałem zestaw fototrawiony. Okazało sie że trochę sie to rozjeżdża i musiałem się sporo namęczyć by je jakoś sensownie umieścić. Przez to zamiast poprawić wygląd modelu tylko go skopałem. Cóż, kolejne modelarskie doświadczenie. Etap formowania pudła mam za sobą i podobnie jak SU-42 lokomotywa czeka na układ oświetlenia a jej stan obecny macie poniżej

	Kilka ujęć na stole
Spotkanie	Suka na przejeździe	A dokąd tak pędzi?
Ujęcie z góry		Wyścig

Robiąc model nie zauważyłem jednej istotnej sprawy, mianowicie model Jarka też przedstawia SU45-202. Jarek zwrócił mi słusznie na to uwagę i postanowiłem zmienić numer inwentarzowy oraz przydział. Zwłaszcza, że chciałem aby lokomotywa miała żółte czoło a nie mam pewności czy "dwieściedwójka" kiedykolwiek miała takie malowanie. Nigdzie w necie nie znalazłem stosownego zdjęcia. W związku z tym zmieniłem numerki i przy zamawianiu kalkomanii zmienię też oznaczenia przydziałowe. Aby nie dorabiać nowych blaszek na oznaczenia boczne wykorzystałem to co miałem i teraz model będzie przedstawiał SU45-220 z Zakładu Taboru w Poznaniu. W rzeczywistości lokomotywa prezentuje się tak:

Foto: Adam Mikołajewski Zdjęcie pochodzi z serwisu RailRoad Picture Archives

Nowa numeracja	Żółty suczy pyszczek

  Diabeł tkwi w szczegółach więc męczę teraz drobiazgi, poręcze, lusterka, stopnie etc. Ciężko to zobaczyć ale lusterka normlanie odbijają obraz :). I to jest właśnie urok modelarstwa, że postronna osoba nie zobaczy efeketów a autor modelu ma radochę z jego wykonania.  

Pierwsze malowanie	Złożony wózek	Zestaw kołowy
Z żaluzjami	Pomalowane wózki

W wolnych chwilach dodałem parę drobiazgów a model na makiecie prezentuje się tak:

Na zakręcie	Suczy pysk zza krzaka	Ciemna nocą, przez ogródek..
Spore brutto to podstawa	Odpoczynek przy cukierni	Stuk, stuk przez mostek
Z profilu		I od przodka

Suka czeka na ostatnie drobiazgi (tabliczki boczne, górne 2 chodniki oraz gniazda trakcji wielokrotnej), które to pomagają wykonać zaprzyjażnieni ludzie, więc by nie marnować czasu ZNTK "Kwachy" przyjęły zlecenia na nastepne modele. Tak jak każdy "okrętowiec" powinien mieć swojego "Bismarcka" tak każdy modelarz kolejowy prędzej czy później zmierzy się z "Gagarinem". "Bismarck" w skali 1:200 spoczywa u mnie na półce więc nie pozostało mi nic innego jak zabrać się za pierwszego w życiu "gagara". Wygrzebałem więc ze złomu, kiedyś zakupionego na Allegro starego Gutzolda BR120 i zacząłem go pruć. Napęd niestety okazał sie w tak fatalnym stanie, że po kilku nieudanych próbach wywaliłem go praktycznie w całości do kosza. Z pomocą przyszła stara, poczciwa SD40 Mehano jako dawca wózków i kół oraz silnik 5-polowy Buehlera, jako jednostka napędowa. Tym razem obyło się bez niespodzianek i lok jeździł prosto i w miarę gładko. Owszem po testach na makiecie klubowej wymagał pewnych korekt ale była to już kosmetyka. Dremel + pilniki + szpachlówka i pudło BR120 zaczyna coraz bardziej przypominać ST44. Jako lokalny patriota postanowiłem wykonać ST44-1025 z Zakładu Taboru w Łodzi, a co!. Owszem wiąże się to z koniecznościa większej ingerencji w samo pudło oraz dorobienia kilku drobiazgów więcej ale za to satysfakcja podwójna, o unikatowości modelu nie wspomnę. Do poprawy wizualnej dachu użyłem zestawu waloryzacyjnego oferowanego przez firmę EFC Loko, reflektory PKP są produkcji Kluby i bedą wyposażone w oświetlenie żarówkowe (Miniatronics + układ stabilizacyjny) oraz diody SMD, a co do żaluzji to przymierzę się do własnej produkcji. Następnie zacząłem kombinowac nad doborem lakieru, niestety posiadany przeze mnie zestaw okazał się do bani (gagarin wyszedł zbyt wojskowy), co innego numerek RAL, co innego tabela konwersji, co innego widać na wieczku farby a co innego pokazuje praktyka. Więc w najblizszych dniach wyruszam na poszukiwanie właściwego odcienia .

Rozpruty BR120	Składnica złomu..	Waloryzacja wentylatora	Wojskowy odcień.

Równolegle z ST44 pracowałem też nad urealnieniem dwuczłonowej Bipy, podobnie jak BR120 zakupionej na Allegro. Tu tez poszedł w ruch pilnik i dremelek, wszakże polski wagon nie miał żadnych ryfli czy też listew ozdobnych. Usunąć trzeba było zbędny wentylator na końcach dachu oraz "wyprostować" skrajne rynienki. Próbuję, też wykonać poprawnie poprzeczki w oknach oraz nowe przeszklenie jak na razie jednak z mizernym skutkiem. Model czeka teraz na dostawe kalek od imc Jan-Kola, próbne trawienie ramek okiennych oraz wycinanych laserowo szybek, zobaczymy co z tego wyjdzie.

Bipa po szlifowaniu	i lakierze podkładowym.	Próbna waloryzacja	i patynka

Okres, świąteczny spowodował gigantyczne korki na Poczcie Polskiej, oraz nawał pracy u kooperantów, kierownictwo ZNTK "Kwachy" zagoniło więc ludzi do roboty nad kolejnym projektem czyli węglarka Eaos. A z racji tego, że gdzieś tam w szalonym mym umyśle świta pomysł na większą rzecz wiec i skład takich węglarek powinien prezentowac się bardziej okazale. Zakupiłem więc kilka wyprasek i rozpocząłem mozolne szlifowanie. Jak skończę, mój składzik 4-osiówek z dwoma dieslami będzie miał 2,70 m :)

Dobre brutto

Kolejną ukradzioną rodzinie wolną chwilę poswięciłem na załadunek i postarzenie już posiadanych węglarek. Odrobina pasteli, trochę białego matu Humbrola , węgiel i voila:

 

Błąd przy doborze farby zniechęcił mnie trochę do skończenia gagarina ale po warsztatach w Poznaniu postanowiłem się jednak za niego zabrać. Kapiel w róznego rodzaju specyfikach i lakier zdarty do czysta. Trochę przesadziłem z agresywnościa rozpuszczalników i mocno juz sfatygowane pudło uległo dalszemu rozkładowi. Potraktowałem to jednak jako kolejny poligon modelarski i parłem do przodu. Efekty poniżej:

Jeszcze czyściutki	Odrobina patyny	Szczegóły dachu
Oswietlenie przednie..		..i tylne

A tak model prezentuje się na naszej makiecie:
 

Mijamy semafor wjazdowy na paproki	Beczki moje ukochane	Bipa uber alles

Stałem się szczęśliwym posiadaczem zestawu ET21-495 typu „Kit” od JanKola. Długo oczekiwana przesyłeczka, wreszcie nadeszła i mogłem przystąpić do pracy. W zestawie dostajemy:
- żywiczne odlewy: kompletnego pudła, maskownic wózków, zgarniacze
- metalowe odlewy pomostów, oraz izolatorów
- toczone i chromowane odbłyśniki reflektorów, trąbki oraz pozostałe izolatory
- szybki
- blaszkę z fototrawionymi detalami wózków, poręcze, czołowe numery etc.
- kalkomanie
 

To dostajemy w zestawie	Odlewy wózków	Blaszka fototrawiona
Pudło		od czoła

Pudło odlane bardzo poprawnie choć oczywiście trzeba pamiętać że jest jednak odlew z jego wszystkimi mankamentami. Sporo szczegółów jest bardzo wiernie oddanych, może ciutkę dach w oryginale jest bardziej obły, a tu ze względu na drobne elementy dachu trudny do skorygowania ale ogólne wrażenie bardzo dobre. Dziwi mnie osobiście jedynie fakt odlania jako całości razem z pudłem żaluzji, listew ozdobnych oraz numerów bocznych. O ile listwy i numery są utrudnieniem przy malowaniu tak żaluzje niestety obarczone są błędami odpowietrzania formy i mają drobniutkie ubytki (pozostałości po pęcherzykach powietrza). Myślę, że Marcin powinien to wziąć pod uwagę przy kolejnych odlewach, zwłaszcza że fototrawienie ma na naprawdę wysokim poziomie i wykonanie tych elementów z blaszki znacznie podniosłoby estetykę modelu. Boki wózków odlane bardzo dobrze i wyposażone są w sporą ilość elementów fototrawionych dając im naprawdę ciekawy wygląd. Pozostałe detale na wysokim poziomie, a odbłyśniki są wręcz rewelacyjne.
JanKol sugeruje wykorzystanie jako napędu elementów pochądzych z Tilligowskiego 060DA, ja postanowiłem jednak troche zaoszczędzić i zacznę od prób ze starym wiernym Mehano SD40. Rozstaw osi jest identyczny jak w ET, jedyny problem to koła. Są ciuteńke mniejsze niż ustawa przewiduje no i oczywiście pełne. Pójdę jednak na mały kompromis i na razie zostawię takie jakie są bo niemalże są niewidoczne a i tak w 99% modeli koła są przeskalowane. Jak później wymyślę coś sensowniejszego to się je po prostu wymieni. Kolejnym elementem do dorobienia we wasnym zakresie są pantografy, ja użyję fototrawionych made by EFC.